Offshore – رگولاتورهای آفشور

Post Image

در شرایطی که بسیاری از نهادهای مالی معتبر جهانی به دلیل محدودیت‌ها و تحریم‌ها، از ارائه خدمات به کاربران ایرانی خودداری می‌کنند، بسیاری از معامله‌گران ایرانی ناچار به استفاده از بروکرهایی می‌شوند که تحت رگولاتوری‌های آفشور فعالیت می‌کنند. این بروکرها به‌واسطه انعطاف‌پذیری بیشتر، روند ساده‌تر ثبت‌نام و نبود محدودیت جغرافیایی، گزینه‌ای در دسترس برای معامله گران ایرانی محسوب می‌شوند.

اما آنچه اهمیت دارد این است که این سهولت دسترسی، بهایی دارد. رگولاتورهای آفشور عموماً در کشورهایی با قوانین مالیاتی سبک و نظارت حداقلی قرار دارند و فرآیند صدور مجوز در آن‌ها بسیار ساده و کم‌هزینه است.

مناطق آفشور شامل کشورها یا جزایری هستند که با هدف جذب سرمایه خارجی، مقررات مالی و بانکی آسان‌تری وضع کرده‌اند. این کشورها به شرکت‌ها اجازه می‌دهند تا با حداقل پیش‌نیازها، مجوز فعالیت بگیرند.

در حوزه بازارهای مالی، این بدان معناست که شرکت‌ها می‌توانند تنها با ثبت یک شرکت حقوقی و پرداخت مبالغی در حدود ۵ تا ۱۵ هزار دلار، مجوز رگولاتوری دریافت کنند. در این مدل نظارتی، نه سرمایه‌ اولیه قابل‌توجهی لازم است، نه بررسی‌های مالی دقیق، و نه الزام به ارائه گزارش‌های حسابرسی‌شده وجود دارد.

در چنین شرایطی، حفاظت از سرمایه مشتریان بسیار پایین است. در اغلب موارد، هیچ‌گونه حساب تفکیک‌شده‌ای (Segregated Account) برای وجوه مشتریان وجود ندارد و نظارت نهاد رگولاتور بر عملکرد مالی شرکت‌ها تقریباً صفر است.

در صورت بروز تخلف یا ورشکستگی بروکر، نه بیمه‌ای وجود دارد که خسارت مشتریان را جبران کند، و نه پیگیری حقوقی مؤثری در کار خواهد بود. اساساً، در بسیاری از این نهادهای آفشور، حتی امکان ثبت شکایت رسمی نیز فراهم نیست یا در عمل پیگیری نمی‌شود.

ویژگی‌ها و شرایط Offshore:

سرمایه اولیه بسیار پایین:

در بسیاری از کشورهای آفشور، برای دریافت مجوز از رگولاتورها تنها به 5,000 تا 10,000 دلار سرمایه اولیه نیاز است. این یعنی هیچ‌گونه الزامات مالی سخت‌گیرانه‌ای وجود ندارد و بسیاری از این رگولاتورها حتی مدارک ثبت شرکت کافی هستند.

تقریباً بدون نظارت:

در بیشتر کشورها با رگولاتوری‌های آفشور، هیچ‌گونه نظارت مالی مؤثر یا حسابرسی وجود ندارد. این موضوع باعث می‌شود که هیچ‌گونه شفافیت مالی و امنیت قانونی برای معامله گران فراهم نباشد.

بدون بیمه مشتریان:

در اکثر موارد، رگولاتورهای آفشور هیچ بیمه‌ای برای حفاظت از سرمایه مشتریان ندارند. بنابراین، اگر بروکری که تحت رگولاتوری آفشور فعالیت می‌کند ورشکسته شود یا از پول شما سو استفاده کند، هیچ نهاد نظارتی وجود ندارد که از شما حمایت کند.

امکان ثبت شکایت؟ غیرممکن:

در بسیاری از مواقع، پیگیری قانونی یا ثبت شکایات علیه بروکرهای آفشور ممکن است عملاً غیرممکن باشد. این امر به دلیل کمبود نظارت و نبود سیستم‌های قانونی مؤثر در این حوزه است.

نمونه رگولاتورهای رگولاتوری‌های آفشور معروف:

کشور مخفف (سم) توضیحات
سنت وینسنت و گرنادین FSA SVG فاقد ساختار واقعی نظارتی؛ صرفاً ثبت شرکتی، مجوز رسمی برای فارکس صادر نمی‌کند.
بلیز IFSC Belize ارائه مجوز با حداقل مدارک و سرمایه؛ نظارت حداقلی،
سیشل FSA Seychelles ثبت آسان و سریع شرکت؛ فاقد سیستم حسابرسی دقیق یا بررسی مالی واقعی.
موریس FSC Mauritius نظارتی نسبتاً ضعیف ولی ساختاریافته‌تر از SVG یا بلیز؛ مجوزدهی برای بروکرهای خرده‌فروشی.
جزایر ویرجین بریتانیا (BVI) BVI FSC رگولاتوری آفشور پرکاربرد، ارائه مجوز با حداقل سرمایه و نظارت محدود.
لابوان (مالزی) LFSA شرایط نسبتاً قابل‌قبول‌تر بین آفشورها؛ تمرکز بر جذب کسب‌وکارهای بین‌المللی.
وانواتو VFSC صدور مجوز با سرمایه پایین، محبوب برای بروکرهایی با سرعت راه‌اندازی بالا.
پاناما CNV Panama ناظر رسمی بازار سرمایه پاناما، ولی برای فارکس عملاً ساختار مؤثری ندارد.
سنت لوسیا IFSC St. Lucia مشابه SVG؛ فاقد ساختار اجرایی مؤثر و پیگیری قانونی برای شکایات.
سنت کیتس و نویس SKNFS تقریباً تنها نقش ثبت شرکت را ایفا می‌کند؛ بدون بررسی‌های مالی یا قانونی واقعی.

نمونه واقعی از اسکم بروکر آفشور:

بروکر FXLeader که با مجوز آفشور SVG فعالیت می‌کرد، در سال 2019 ناگهان فعالیتش رو متوقف کرد و بیش از12 میلیون دلار سرمایه مشتریان پودر شد و رفت . هیچ نهاد نظارتی پاسخی نداد چون SVG FSA اساساً بروکرهای فارکس رو رگوله نمی‌کرد!

آیا تمام بروکرهای آفشور نامعتبر هستند؟

پاسخ منفی است. برخی از بروکرهای معتبر، جهت ارائه خدمات به مشتریان خاص یا مناطق تحت تحریم، اقدام به راه‌اندازی شعبه‌ای آفشور می‌کنند. این شرکت‌ها در کنار مجوزهای اصلی خود (Tier 1 یا Tier 2)، یک شعبه آفشور نیز برای ارائه خدمات به کاربران محدود ایجاد کرده‌اند. در چنین مواردی، وجود برند شناخته‌شده پشت بروکر، تا حدی اطمینان بیشتری ایجاد می‌کند.

با این حال، بروکرهایی که تنها مجوز آفشور دارند و هیچ نوع رگولاتوری معتبر دیگری ارائه نمی‌کنند، باید با دقت و احتیاط بسیار مورد بررسی قرار گیرند.

جدول مقایسه نهایی: Tier 1 vs Tier 2 vs Offshore

ویژگی Tier 1 Tier 2 Offshore
سرمایه اولیه بالا 730k پوند به بالا 100k–500k دلار پایین 5k–10k دلار
حساب مجزا اجباری توصیه‌شده / اختیاری معمولاً ندارد
بیمه مشتریان دارد ندارد ندارد
پیگیری قانونی بله سریع و مؤثر بله با دشواری تقریباً غیرممکن
شفافیت مالی بالا متوسط بسیار پایین
نمونه‌های اسکم نادر (ولی ممکن) گاهی اوقات بسیار زیاد
مناسب برای ایرانی‌ها با واسطه یا نماینده بله با محدودیت بله ولی با ریسک بالا

درنهایت اگر ناچار به انتخاب بروکر آفشور هستید، توصیه اکید این است که:
حتماً سابقه بروکر را بررسی کنید،
میزان شفافیت، رضایت معامله گران و سابقه فعالیت آن را بسنجید،